Grupa trójwymiarowych struktur, która urzekła mnie swoim porządkiem i kubicznym pięknem. Model, który pozwala rozumieć ideę tych cząsteczek składa się z pięciu cykli czterowęglowych połączonych mostkami =C=. W sumie jest to układ tworzący zespół prostopadłych pierścieni C₄. Do cząsteczki modelowej dodałem cztery łańcuchy =C=CH₂. Pokazują one przykładowe kierunki dalszej rozbudowy (Orca4.2.1/ B3LYP/ def2-SVP/ hess-plus):

Wyobrażenie o kierunku rozbudowy cząsteczek podstawowych do konstrukcji trójwymiarowych (wszystkie są trójwymiarowe, ale istnieje tendencja do zaniedbywania „grubości” płaskich molekuł i nazywania ich dwuwymiarowymi) daje, jak sądzę, następna drobina (C₁₁₂H₅₆ – Orca4.2.1/ PM3/ hess-plus):

Rozbudowa cząsteczki do kolejne sześciany nie napotykała na trudności. Zbudowałem więc układ C₃₁₄H₁₁₂ (Orca4.2.1/ PM3/ hess-plus). To jet największa cząsteczka, jaką dotychczas z sukcesem zoptymalizowałem. Obliczenia za pomocą programu Orca na poziomie półempirycznym trwały na moim prywatnym komputerze niemal 69 godzin. To długo

Rozwój konstrukcji zakończyłem monumentalną strukturą C₆₄₁H₁₇₂. Przy okazji okazało się, że ChemSketch 2023 w wersji darmowej odmawia jej optymalizacji (MM zgłasza obecność zbyt dużej liczby kątów torsyjnych – jest ich powyżej 3000). Dodatkowo program odmawia zapisania struktury w wersji MDL *.mol (V2000) ze względu na przekroczenie liczby 999 atomów lub wiązań). Na szczęście 3DViewer wykonuje to polecenie bez problemu. Dzięki temu mogłem zapisać plik w formacie mol, następnie utworzyć plik sdf w programie Avogadro 1.99 i zaprezentować tu tę cząsteczkę poniżej (nawet bez optymalizacji za pomocą MM):

Przyznam, że nieparzysta liczba atomów węgla w cząsteczce (C₆₄₁) trochę mnie niepokoi (chyba powinna być parzysta), ale mimo uważnego, jak dotychczas sądzę, przeglądu geometrii nie zauważyłem powielania się atomów. Być może gdzieś popełniłem błąd w konstrukcji. Nie wiem, nie potrafię go znaleźć (14 kwietnia 2024).

Dodam jeszcze jedną cząsteczkę, która pozostała samotna w zbiorze enconów – to gość z sześcioczłonowym pierścieniem centralnym. Jest to hexacon C₁₀₂H₆₀. Nie poddawałem tej molekuły dalszym rozbudowom ze względu na ogromną liczbę cząsteczek, które czekają na opublikowanie. Wydaje mi się jednak, że jest to ciekawe zagadnienie do rozpatrzenia w przyszłości (Orca 4.2.1/ PM3/ hess-plus):