Opracowanie poniżej pokazanych struktur zaczęło się o stwierdzenia, że poprzednio opisany związek C wykazuje jedną ujemną częstość w hessianie. Charakter tego drgania jest przedstawiony na poniższej animacji (Avogadro 1.99/ OBS-studio/ CapCut):

Minimum energetyczne występuje wtedy, gdy cząsteczka jest płaska. Jednocześnie generuje to jedno maksimum dla drugich pochodnych stałych siłowych (stąd w hessianie wartość ujemna). Zazwyczaj dąży się do wyrugowania ujemnej wartości przez manipulacje strukturą. W tym wypadku zachowanie się drgania sugeruje zamrożenie struktury w formie nieckowatej (albo wypukłej – jak kto woli). Pierwsza modyfikacja, którą zoptymalizowałem rzeczywiście okazała się zrelaksowana na poziomie półempirycznym (C₃₉N₆ – Orca 4.2.1/ PM3/ hess-plus):

Kolejna struktura jest pozbawiona trzech atomów azotu. To znaczy zastąpiłem je grupami CH. Obliczeńia wykonałem na poziomie półempirycznym (C₄₂H₃N₃ – parametry obliczeń jak wyżej) oraz DFT (Orca 6.0.0/ revPBE/ def2-TZVP/ hess-plus):

W kolejnym kroku połączyłem za pomocą mostków -C≡C- Struktury opisane poprzednio jako A (C₄₂N₁₂ – Orca 6.0.0/ revPBE/ def2-TZVP/ hess-plus):

Przypuszczałem, że jeśli molekuła skonstruowana z użyciem mostków acetylenowych jest zrelaksowana, to powinna być również dla dłuższych łańcuchów łączących (C₇₂N₆ – Orca 6.0.0/ xTB/ hess-plus):

Poniżej znajduje się izomer poprzednio pokazanego związku (Orca 6.0.0/ revPBE/ def2-TZVP/ hess-plus):

Następne struktury czekają na publikację.