Drugi model rozpatrywany poniżej różni się tym od poprzedniego, że dwa pierścienie zostały zamienione miejscami w płatach. Zamianę tę ilustruje rysunek pokazany poniżej:

Jeden centralny pierścień (anion) cyklopentadienylowy z jednego płata został przeniesiony na miejsce pierścienia imidazoliowego z drugiego płata i na odwrót. Sumaryczny ładunek cząsteczki jest nadal zerowy. Obliczeniom poddałem dwa izomery różniące się sposobem połączenia płata lewego z prawym. Zachowując użytą poprzednio nomenklaturę połączenie płatów jest typu cine-cine (Orca 4.2.1/ PM3/ hess-plus):

Izomer pokazanego wyżej związku jest zbudowany na połączeniach cine-tele, tele-cine (parametry obliczeń jak wyżej):

Kolejna modyfikacja polegała również na zamienieniu miejscami kolejnego cyklu pięcioczłonowego z obu płatów. Ilustruje to poniższy rysunek:

Podobnie jak poprzednio wybrałem do obliczeń dwa izomery zbudowane według połączeń cice-cine oraz tele-cine (cine-tele). Również podobnie jak poprzednio obliczenia wykonałem na poziomie półempirycznym (Orca 4.2.1/ PM3/ hess-plus):

Można tu zwrócić uwagę na pewien szczegół. Łączenie płatów cine-cine wymusza „synperiplanarne” ułożenie przeciwnych i centralnych pierścieni połączonych płatów (patrz wyżej). Łączenie cine-tele (tele-cine) powoduje że te pierścienie są ulokowane skośnie (parametry obliczeń jak wyżej):

Azapenty3 – (01 lipca 2024)