Podczas konstruowania różnych modyfikacji nanorurek, zdarzały mi się różne pomysły. Jednym z nich jest konstrukcja zawierająca skondensowane cztery cykle cyklopentadienylowe oraz łączniki allenowe C=C=C. Te fragmenty, połączone ze sobą, tworzą nanorurkę, która dodatkowo zawiera cykle dziewięciowęglowe (Orca 5.0.4/ revPBE/ def2-TZVP/ hess-plus)

Poniższy rysunek pokazuje schemat łączenia atomów obu płatów w programie ChemSketch.:

Oznacza to, że w miejscach skrzydłowych łącznikami są grupy CH2 a wewnątrz cząsteczki fragmenty allenowe (należy utworzyć dwa wiązania podwójne).