Alotrop pokazany poniżej powstał w wyniku zastępowania atomów azotu przez atomy węgla w azaalotropach opisanych na innej stronie (Orca 4.2.1/PM3/ hess-plus):

Struktura pokazana powyżej jest zrelaksowana w PM3. Jednakże zastosowanie metody PM7 daje szereg częstości ujemnych. Metoda xTB daje jedną częstość ujemną. Charakter tego „drgania” (-332.96 cm^-1) nie jest jasny. Słabo sugeruje rozpad części cząsteczki na pierścienie czteroczłonowe i dłuższe nienasycone łańcuchy alifatyczne. W celu udokładnienia wyniku wykonałem obliczenia na poziomie DFT (Orca 6.0.0/ B3LYP/ def2-SVP/ hess-plus). Ku niejakiemu zaskoczeniu okazało się, że ten poziom przyniósł wszystkie częstości dodatnie. Być może zastosowanie obliczeń na poziomie referencyjnym (wyższym) zmieniłoby ten wynik. Niestety długi czas obliczeń uniemożliwia mi wykonanie tego badania. Ciekawe jest to, że tylko metoda PM3 jest zgodna, co do wyniku z poziomem DFT.