Tym kodem oznaczyłem struktury zawierające rozgałęźnik w postaci 1,2,3-podstawionego fragmentu cykloprop-2-eno-1-ylidenowego. Drugim rozgałęźnikiem jest czterowiązalny atom węgla. Takie fragmenty są połączone za pomocą mostków acetylenowych (etynowych) -C≡C- lub ich ekwiwalentów homoallenowych =C=C=:

Pierwszą strukturą, którą skonstruowałem bazując na powyższym schemacie była czasza o wzorze C₁₅₆H₁₈. Obliczenia wykonałem na poziomie półmepirycznym (Orca 4.2.1/ PM3/ hess-plus):

Oczywistym dla mnie następnym krokiem było podwojenie powyższej struktury poprzez utworzenie mostków acetylenowych -C≡C- pomiędzy czaszami poprzez usuniecie atomów wodoru i przeorganizowanie wiązań. Powstała cząsteczka o charakterze alotropu węgla C₃₁₂ (parametry obliczeń jak wyżej):

Eksperymentowałem z kolejnymi alotropami, które różniły się między sobą liczbą pierścieni cyklopropenowych. Dodatkowo posiadały ładunek 2+ (trzy modele C₃₁₂ – parametry obliczeń jak powyżej). Manipulacje ładunkiem zasugerowały mi, że usunięcie dwóch aromatycznym pierścieni cyklopropenyliowych i zastąpienie obojętnymi rozgałęźnikami jednowęglowymi powinno dać cząsteczkę elektrycznie obojętną C₃₀₈ (MOPAC 22.1.1/ PM7/ hess-plus):

Wśród obliczonych modeli znalazł się i taki, który posiada jedynie pierścienie cyklopropenowe jako rozgałęźniki. Ten alotrop posiada 372 atomy węgla (Orca 4.2.1/ PM3/ hess-plus):

CPCP2 – klik