Grupa związków pochodnych modelu, w którym centralny pierścień sześcioczłonowy jest powiązany z sześcioma podstawnikami etenylidenowymi. Pierścień sześcioczłonowy modelu podstawowego nie jest płaski (sześć atomów pierścienia nie leży na jednej płaszczyźnie). Optymalna konformacja ma charakter łódki, choć nieco spłaszczonej. Może to oznaczać, że przypierścieniowe wiązania formalne podwójne mają charakter jednak słabszy niż pełne wiązania podwójne Orca4.2.1/ revPBE/ def2-TZVP/ hess-plus):
Rozbudowa podstawowego cytisenu6 polegała na utworzeniu trzech nienasyconych cykli dwunastowęglowych na trzech ramionach centralnego cykloheksanu. Ze względu na kształt tych pierścieni przypominający konformacje w cykloheksanie, zachowałem nazwenictwo, łódka, krzesło i w tym wypadku.
Pierwsza cząsteczka, którą tu pokazuję, zawiera trzy pierścienie dwunastowęglowe w konfiguracji łódkowej (nie jest to konformacja, gdyż zmiana wymaga zajścia przegrupowania). Cząsteczka nie jest symetryczna. Odpychanie się atomów wodoru w skrzydłowych fragmentach pierścieni powoduje ich przesunięcie względem siebie (Orca4.2.1/ B3LYP/ def2-SVP/ hess-plus):
W następnym etapie sprawdziłem, czy zmiana konfiguracji jednego z pierścieni z łódkowej na krzesłową zachowa relaksację cząsteczki. Tak się stało (parametry obliczeń jak wyżej):
logiczną konsekwencją było przekonfigurowanie następnego pierścienia z konfiguracji łódkowej na krzesłową (parametry obliczeń jak wyżej):
I wreszcie obliczenie właściwości geometrycznych układu trzech pierścieni w konfiguracji krzesłowej (parametry obliczeń jak wyżej):